19 ΜΑΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Ποίηση: Παρθένα Τσοκτουρίδου
Σύνθεση-ερμηνεία -video : Ελευθερία Μεταξά
Αλίμονο, ήρθαν οι νεκροί του Πόντου και θρηνούνε
νυφούλες της Ασίας μας βογκούνε και πονούνε
απάνω ανέβηκαν στη γη , κλαίνε, μοιρολογούνε
στους απογόνους ήρθανε, με πόνο μας μιλούνε.
«Ψάλτε κι εσείς οι ζωντανοί , ανάψτε μας κεριά
ανάψτε τις καντήλες σας, κάντε μας λειτουργιά
λύπη και θλίψη έχουμε στη δόλια μας καρδιά
άταφοι είμαστε πολλοί, δίχως ευχή παπά.
Κεριά ανάψτε μας πολλά με δάκρυα αράδα
ταξίδια κάνουμε εμείς μόνο για μια λαμπάδα
η μοίρα η δόλια έγραψε αλλού να γεννηθούμε
και οι καμπάνες του Θεού για μας κλαίνε, θρηνούνε.
Ανοίξτε μας τα μνήματα να βγούμε απ’ τον Άδη
όλοι μας να περάσουμε του Άδη το σκοτάδι
κάψτε θυμιάματα σωρό, λαμπάδες και κεριά
σε χώματα είμαστε ιερά και μαύρα σκιερά.
Εμείς αλλού ταφήκαμε, αλλού οι ξενιτεμένοι
ποτέ μας δεν βρεθήκαμε και είμαστε χαμένοι
χρόνια περάσαν εκατό κι οι απόγονοί μας κλαίνε
για τη γενοκτονία μας θρηνούν ακόμη, λένε.
Γενιές ξεκληριστήκατε απ΄τον ξεριζωμό μας
και πρόσφυγες γενήκατε απ΄τον βαρύ χαμό μας
στήσατε νέα όνειρα, σε μία νέα γη
κι εμάς, να μας θυμόμαστε, σας δίνουμε ευχή».