Zmień bieg zdarzeń METODA UWALNIANIA | "Technika Uwalniania" David Hawkins #hawkins #książka

#davidhawkins #technikauwalniania #popolsku #umysł #METODA #cele #moc #sukces #mocuwalniania #uwolnienie
Dzięki tej książce doświadczysz wolności. Poczujesz jak ciężar opada z twoich barków, ponieważ już podczas lektury samoczynnie rozpoczyna się proces uwalniania. Będzie przydatna dla wszystkich zainteresowanych rozwojem osobistym oraz psychologów i osób będących w trakcie terapii. Pokazuje m.in. jak uwalniając się od wszelkich negatywności: niskiego poczucia wartości, oceniania innych i samego siebie, nieustannej potrzeby posiadania racji, żalu za przeszłością i oczekiwania na prawdziwą miłość - osiągać coraz wyższe poziomy świadomości.
Wszystkie nurty psychologii są zgodne co do tego, że podsta‐
wowym celem człowieka wypierającym wszystko inne jest prze‐
trwanie. Każde ludzkie pragnienie służy zapewnieniu osobistego przetrwania oraz przetrwania grup, z którymi się identyfikuje‐
my, takich jak rodzina, ukochane osoby czy kraj.
Człowiek najbardziej boi się utraty możliwości doświadczania –
ze względu na to ludzie są zainteresowani przetrwaniem ciała, ponieważ wierzą, że są ciałem i w związku z tym potrzebują ciała, aby doświadczać swojego istnienia. Ponieważ postrzegają siebie jako oddzielnych i ograniczonych, doskwiera im poczucie braku.
Powszechne jest dążenie do zaspokajania własnych potrzeb w świecie zewnętrznym, sami dla siebie jesteśmy niewystarczają‐
cy. Mamy wówczas przekonanie, że łatwo nas zranić – stajemy się jakby na to ranienie „podatni”.
Umysł jest zatem mechanizmem mającym zapewniać prze‐
trwanie i używa do tego przede wszystkim emocji. Emocje tworzą myśli, a w końcu stają się „skrótem” tych myśli – pojedyncza emocja może zastąpić tysiące, a nawet miliony myśli. Emocje są bardziej podstawowe i pierwotne niż procesy umysłowe.
Aby uzyskać określoną korzyść emocjonalną, umysł używa nie‐
zawodnego narzędzia – szuka pretekstu. Kiedy intelekt podaje nam powód zrobienia czegoś, bazowa ukryta pod nim emocja jest zazwyczaj nieuświadomiona lub przynajmniej umyka naszej uwadze. Kiedy emocja zostanie zapomniana lub zignoruje się ją, zamiast doświadczyć, ludzie pozostają nieświadomi przyczyn swojego postępowania i wynajdują każdy możliwy do przyjęcia pretekst. W rzeczywistości często nie wiedząc, dlaczego coś robią.
Jest prosty sposób, aby uświadomić sobie emocjonalną przy‐
czynę ukrytą za dowolnym działaniem – wystarczy zadać sobie
pytanie: „po co?”. Przy każdej kolejnej odpowiedzi ponawiamy to pytanie, powtarzając je raz po raz, aż odkryjemy jakie uczucie jest u samego źródła. Mogłoby to wyglądać następująco: Mężczyzna chce kupić nowego cadillaca. Jego umysł przedsta‐
wia mu wszelkie logiczne uzasadnienia, jednak nie wyjaśniają one dlaczego akurat tego pragnie. Mężczyzna zadaje więc sobie pytanie: Po co mi Cadillac? – Cóż – odpowiada sobie – aby pokazać się, zyskać prestiż i uznanie swojej pozycji społecznej. Pyta dalej: Po co mi taki status? – Aby mieć szacunek i uznanie innych –
mógłby powiedzieć – i aby zabezpieczyć sobie ten szacunek. Pyta dalej: Po co mi szacunek i uznanie?