तू काहे डोलहि प्राणीआ--ਤੂ ਕਾਹੇ ਡੋਲਹਿ ਪ੍ਰਾਣੀਆ--Tu Kaahe Doleh Praaneea

ਤੂ ਕਾਹੇ ਡੋਲਹਿ ਪ੍ਰਾਣੀਆ ਤੁਧੁ ਰਾਖੈਗਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥
too kaahe ddoleh praaneeaa tudh raakhaigaa sirajanahaar ||
तू काहे डोलहि प्राणीआ तुधु राखैगा सिरजणहारु ॥

ਜਿਨਿ ਪੈਦਾਇਸਿ ਤੂ ਕੀਆ ਸੋਈ ਦੇਇ ਆਧਾਰੁ ॥੧॥
the one who has given you life will take care of you.

ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਸਾਹਿਬੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ॥
miharavaan saahib miharavaan ||
मिहरवानु साहिबु मिहरवानु ॥

ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ॥
saahib meraa miharavaan ||
साहिबु मेरा मिहरवानु ॥

ਜੀਅ ਸਗਲ ਕਉ ਦੇਇ ਦਾਨੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
jeea sagal kau dhei dhaan || rahaau ||
जीअ सगल कउ देइ दानु ॥ रहाउ ॥

ਤੂ ਕਾਹੇ ਡੋਲਹਿ ਪ੍ਰਾਣੀਆ ਤੁਧੁ ਰਾਖੈਗਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥
too kaahe ddoleh praaneeaa tudh raakhaigaa sirajanahaar ||
तू काहे डोलहि प्राणीआ तुधु राखैगा सिरजणहारु ॥

ਜਿਨਿ ਪੈਦਾਇਸਿ ਤੂ ਕੀਆ ਸੋਈ ਦੇਇ ਆਧਾਰੁ ॥੧॥
jin paidhais too keeaa soiee dhei aadhaar ||1||
जिनि पैदाइसि तू कीआ सोई देइ आधारु ॥१॥

ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਸੋਈ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥
jin upaiee medhanee soiee karadhaa saar ||
जिनि उपाई मेदनी सोई करदा सार ॥

ਘਟਿ ਘਟਿ ਮਾਲਕੁ ਦਿਲਾ ਕਾ ਸਚਾ ਪਰਵਦਗਾਰੁ ॥੨॥
ghaT ghaT maalak dhilaa kaa sachaa paravadhagaar ||2||
घटि घटि मालकु दिला का सचा परवदगारु ॥२॥

ਕੁਦਰਤਿ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀਐ ਵਡਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥
kudharat keem na jaaneeaai vaddaa veparavaahu ||
कुदरति कीम न जाणीऐ वडा वेपरवाहु ॥

ਕਰਿ ਬੰਦੇ ਤੂ ਬੰਦਗੀ ਜਿਚਰੁ ਘਟ ਮਹਿ ਸਾਹੁ ॥੩॥
kar ba(n)dhe too ba(n)dhagee jichar ghaT meh saahu ||3||
करि बंदे तू बंदगी जिचरु घट महि साहु ॥३॥

ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਅਕਥੁ ਅਗੋਚਰੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਤੇਰੀ ਰਾਸਿ ॥
too samarath akath agochar jeeau pi(n)dd teree raas ||
तू समरथु अकथु अगोचरु जीउ पिंडु तेरी रासि ॥

ਰਹਮ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਦਾ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ॥੪॥੩॥
raham teree sukh paiaa sadhaa naanak kee aradhaas ||4||3||
रहम तेरी सुखु पाइआ सदा नानक की अरदासि ॥४॥३॥