Kardynałowie, co z konklawe po śmierci pseudopapieża Franciszka?

Możesz obejrzeć to wideo tutaj: https://vkpatriarhat.org/pl/?p=23312

Zapisz się do naszego newslettera, aby otrzymywać najnowsze informacje od BKP https://bit.ly/3PJRfYs

Szanowni kardynałowie!
Najważniejsze jest, abyście zdali sobie sprawę, że wasze mianowanie nieważnym papieżem jest nieważne. Poprzez tak zwaną deklarację „Fiducia supplicans” pozwoliliście przekształcić się w Bergogliowy antykościół z jego synodalną LGBTQ drogą. Nie ma to nic wspólnego z nauką Kościoła katolickiego ani z Kościołem katolickim.
Bergoglio wielokrotnie ekskomunikował się z Kościoła katolickiego poprzez publiczne herezje, a ponieważ nie jest już jego członkiem, nie może być jego głową. Tak, zgodnie z całą tradycją katolicką, oświadcza święty kardynał Bellarmin. Zgodnie z nauką Pisma Świętego Gal 1, 8-9, świętych Ojców i Doktorów Kościoła oraz bulli dogmatycznej Pawła IV z 1559 roku wszystko, co czyni heretycki pseudopapież jest nieważne i nieskuteczne. Z tego wynika, że także wasze mianowanie kardynałami przez nieważnego papieża również jest nieważne.
Mniejszość kardynałów, którzy nie zostali mianowani przez pseudopapieża Bergoglio, teoretycznie powinni mieć prawo wyboru prawowitego papieża. Ale utracili to prawo, przyjmując „Fiducia supplicans”. W ten sposób ściągnęli na siebie ekskomunikę latae sententiae i jednocześnie Bożą anatemę zgodnie z Gal 1,8-9. Ci spośród ważnie mianowanych kardynałów, którzy publicznie, pisemnie lub ustnie, wyrzekną się heretyckiej „Fiducia supplicans”, uwolnią się od tej kary i będą mogli przywrócić instytucję papiestwa, akceptując prawowiernego kandydata, nawet jeśli w danych warunkach sami nie mogą zostać wybrani. Dotyczy to na przykład kardynała Müllera lub kardynała Burke.
W tej sytuacji, aby przywrócić papiestwo, na tronie papieskim musi zasiąść mąż Boży, który ma jasno określoną doktrynę katolicką i potrafi podjąć radykalne kroki. Jego obowiązkiem będzie stworzenie warunków oraz zainicjowanie wewnętrznego i zewnętrznego odrodzenia Kościoła. Taką właśnie osobą jest arcybiskup Carlo Maria Viganò, którego Bergoglio paradoksalnie i nieważnie ekskomunikował.
Kościół zbudowany jest na apostołach i prorokach (Ef 2,20). Bizantyjski Katolicki Patriarchat jest głosem wołającego na pustyni. Nie głosi nowych nauk, ale strzeże i broni prawd wiary i moralności opartych na Piśmie Świętym i Tradycji. Patriarchat, z jego kolegium biskupim składającym się z kilku biskupów, żyjących jako mnisi w klasztorach, jest gwarantem nauczania katolickiego. To kolegium biskupów nie jest oficjalną instytucją kościelną, lecz posługą prorocką (por. Ef 2,20). Dąży do prawdziwej odnowy Kościoła, zarówno Ducha jak i doktryny. Jego obowiązkiem jest, w imieniu prawowiernych wierzących, poparcie wyżej wymienionego kandydata.
Kilka historycznych spostrzeżeń na temat wyboru Biskupa Rzymu
Papież Poncjan (230-235) został zesłany na Sardynię za panowania cesarza Maksymina Traka. 28 września 235 roku abdykował, otwierając drogę swemu następcy. Jest to pierwsza potwierdzona data w historii papiestwa. Po abdykacji Poncjana, 21 listopada 235 roku został wybrany papieżem Anterus. Zmarł jednak po 43 dniach 3 stycznia 236 roku. Po nim został wybrany papieżemFabian. Objął urząd 10 stycznia 236 r., a zmarł 20 stycznia 250 r. Euzebiusz z Cezarei († 339) tak opisuje legendarny wybór tego papieża: „Nagle z nieba zstąpiła gołębica i usiadła na głowie Fabiana. Na to cały lud zawołał z entuzjazmem i jednomyślnie, jakby wstąpił w niego Duch Boży: «Axios – jest godzien!». Wtedy lud bez wahania pochwycił go i wyniósł na stolicę biskupią w Rzymie”.
Historia zaświadcza o papieżu Korneliuszu (251-253): Kiedy prześladowania Decjusza dobiegły końca, większość wiernych, po długim okresie wakatów biskupstwa, od 20 stycznia 250 do marca 251 roku, wybrała Korneliusza na nowego biskupa Rzymu. Cyprian informuje nas o metodzie wyboru w swoim liście do Antoniana: „Korneliusz został wyniesiony do godności biskupa za radą Bożą..., za świadectwem prawie wszystkich duchownych, za głosem obecnego ludu i za zgodą prawowiernych biskupów i zdolnych ludzi”. Jak wynika z tego listu, w wyborze biskupa Rzymu uczestniczyła cała wspólnota rzymska.
Obecnie panuje sytuacja kryzysowa. Jeśli Duch Boży interweniował w historii poprzez lud Boży lub nadzwyczajne znaki, to tym bardziej interweniuje poprzez posługę prorocką. Bergoglio, głównie poprzez swoją synodalną drogę z sodomską antyewangelią „Fiducia supplicans”, de facto zniósł instytucję papiestwa. Nowy papież będzie zobowiązany odwołać heretycką „Fiducia supplicans”, wszystkie dokumenty wydane przez Bergoglio, a także wszystkie nominacje. Będzie miał prawo pozostawić na stanowiskach kościelnych tylko te osoby, które będą szczerze pokutować i odłączą się od synodalnej drogi LGBTQ zapoczątkowanej przez Bergoglio.
Ponadto nowy papież musi jasno wskazać, że przyczyną współczesnej apostazji jest Sobór Watykański II, który propagował synkretyzm, herezje modernizmu i aggiornamento (dostosowanie do ducha świata). Litera i duch Soboru Watykańskiego II nie są zgodne z poprzednimi Soborami. Dlatego musi zostać zniesiony jako heretycki.

+ Eliasz
Patriarcha Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu

+ Metody OSBMr + Tymoteusz OSBMr
biskupi-sekretarze

10.03.2025