Platon i jego kumple uznali, że kobiety nie są zdolne do Bezwarunkowej Miłości

- Zróbmy krok w przyszłość tym razem, i spójrzmy jak to wygląda w przypadku Platona i Arystotelesa. A powód, dla którego wybrałem Platona i Arystotelesa, filozofów po Herodocie, jest taki, że Platon i Arystoteles mówią nam wiele o tym, co Grecy myśleli o kobietach.
Platon. Platon napisał dialog zatytułowany "Uczta".
Tematyka, która będzie poruszana podczas tytułowej uczty dotyczy miłości. To ciekawe, że wśród rozmówców dywagujących o miłości nie ma ani jednej kobiety, to rozmowa o miłości prowadzona wyłącznie przez mężczyzn.
Okazuje się, że były dwie Afrodyty. Starsza Afrodyta i młodsza Afrodyta. Starsza Afrodyta była boginią miłości do jakiejś rzeczy, będącej celem samym w sobie. Innymi słowy, miłości bezwarunkowej.
Rollo: Chcę zwrócić uwagę na coś, co wydało mi się interesujące, "Ucztę" przeczytałem dopiero długo po obejrzeniu tego nagrania, ale parę razy przy kilku różnych okazjach o tym wspominałem, że kobiety kochają oportunistycznie a mężczyźni idealistycznie i omawiane tu zagadnienie jest potwierdzeniem tego faktu.
- Afrodyta młodsza jest boginią erosu i filosu. Eros oczywiście to miłość erotyczna, to pożądanie cielesne, ale mamy jeszcze filos, a filos według Greków to miłość do rzeczy ze względu na jej cnotę. Kochasz daną rzecz ze względu na samą jej istotę.
Ale jest też ta druga Afrodyta, ona jest boginią tego, co prawdopodobnie dzisiaj nazwalibyśmy agape. Agape to bezwarunkowa miłość.
Oto, co Grek powiedział podczas uczty. Każdy jest zdolny do eros i filos, ale kobiety nie są zdolne do agape. Kobieta jest zdolna wyłącznie do eros i filos.
Innymi słowy, jeśli jesteś mężczyzną i chcesz mieć związek, w którym otrzymujesz [jesteś podmiotem] agape [miłość bezwarunkowa] to jedynym sposobem, aby to osiągnąć, byłby związek homoseksualny.
To dlatego, że mógłbyś dostąpić eros i filos w tym homoseksualnym związku, a dlatego, że ta druga osoba jest mężczyzną, może odwdzięczyć się agape, którą ty go obdarzyłeś. W ten sposób miłość homoseksualna [męska] stała się najwyższą formą miłości.
Miłość heteroseksualna była następna w hierarchii, była gorsza od miłości homoseksualnej, ponieważ mężczyzna mógł podarować agape swojej żonie, ale ponieważ jego żona nie była zdolna do agape [miłości bezwarunkowej], nie mogła się odwdzięczyć tym samym.
Oczywiście, miłość lesbijska była najmniej ceniona, ponieważ nie było w niej żadnego agape.