Soldaat in Suriname (1975)

De Troepenmacht in Suriname (TRIS) vormde het Nederlandse koloniale legeronderdeel in Suriname. De formatie ontstond in 1868 uit het 27e Bataljon West-Indische Jagers. Deze West-Indische Jagers waren in 1814 binnen de Koninklijke Landmacht opgericht voor inzet in de Nederlandse bezittingen in West-Indië. Omdat het toenmalige 10e en 11e bataljon in 1815 nog in Nederland waren gestationeerd, namen zij eerst in beperkte mate deel aan de Slag bij Waterloo.

In 1821 werden het 10e en 11e bataljon hernoemd tot het 27e en 28e bataljon, die datzelfde jaar werden samengevoegd tot het 27e bataljon. Op 16 oktober 1868 werd dit bataljon gesplitst: één deel ging verder als de Troepenmacht op Curaçao, het andere deel werd ingericht als de Troepenmacht in Suriname, belast met de verdediging van Suriname. De TRIS kwam te ressorteren onder het Ministerie van Koloniën.

In 1939 vond een versterking plaats met de oprichting van de Surinaamse Schutterij, bedoeld als een lokaal aanvullingskorps op de TRIS.

Tot 1957 viel de TRIS onder het Ministerie van Koloniën. Na de opheffing daarvan werd zij opnieuw ondergebracht bij de Koninklijke Landmacht en ingedeeld bij het infanterieregiment Oranje Gelderland.

Bij de soevereiniteitsoverdracht van Suriname op 25 november 1975 werd de TRIS opgeheven. De nieuw opgerichte Surinaamse Krijgsmacht (SKM) nam het materieel, de voorraden en de infrastructuur over. Met de ontbinding van de TRIS kwam een einde aan een deel van de militaire tradities die aan het regiment verbonden waren.